maria ster der zee
blankenberge zuienkerke
Sint-Rochuskerk - orgel
In eerste instantie, van juni 1889 tot augustus 1907, gebruikte men in de Sint-Rochuskerk van Blankenberge het Berger-orgel van de Sint-Antoniuskerk.
Op 7 april 1906 werd tussen de kerkfabriek en de Brusselse orgelbouwer Georges Cloetens een contract afgesloten voor de bouw en levering van een nieuw orgel.
De plaatsing van het orgel startte op 17 juni 1907 en werd op maandag 12 augustus 1907 ingewijd.
Het meubel, zonder buffet, koste 23.500 fr.; een bedrag dat werd betaald door de gezusters Spilliaert.
Het was een volledig mechanisch instrument met 31 spelen, twee manualen en voetwerk.
Romantisch van opvatting bevatte het Sint-Rochusorgel veel op elkaar gelijkende stemmen.
Toen deken Jozef Loncke vanaf de zomer 1961 orgelconcerten organiseerde groeide het idee om het orgel te verbouwen en uit te breiden. De kerkfabriek besliste op 1 oktober 1961 tot:
'ombouw - vernieuwing - aanvulling van het orgel'.
Na een hele administratieve rompslomp werd op 5 juli 1964 aan de blinde orgelbouwer Aloïs Thunus uit Malmedy de vernieuwing, verbouwing en uitbreiding (positief in de balustrade) toegewezen voor de som van 952.400 fr.
Begin 1970 was de verbouwing gedeeltelijk klaar.
De kerkfabriek bevestigde op 28 juli 1977 dat de heer Thunus aan de verplichtingen voldaan had betreffende het orgel van de decanale kerk Sint-Rochus in Blankenberge.
Het Sint-Rochusorgel beschikt zodoende over 3 manualen + pedaal en 41 registers
Opbouw van het orgel
Hoofdwerk:
Bourdon 16 voet
Prestant 8 voet
Gedekt 8 voet
Altviool 8 voet
Prestant 4 voet
Fluit 4 voet
Kwint 2 2/3 voet
Zwegel 2 voet
Vulwerk 3 koren
Cimbel 3 koren
Kornet 5 koren
Trompet 8 voet
Zwelwerk:
Principaal 8 v.
Fluit 8 v.
Zweving 8 v.
Kwintadeen 8 v.
Principaal 4 v.
Fluit 4 v.
Octaaf 2 v.
Kwint 1 1/3 v.
Vulwerk 3 koren
Harm. Trompet 8 v.
Schalmei 4 v.
Positief:
Roerfluit 8 v.
Prestant 4 v.
Spitsfluit 4 v.
Blokfluit 2 v.
Octaaf 1 v.
Cimbel 3 koren
Sesquialter 2 koren
Dulciaan 16 v.
Kromhoorn 8 v.
Pedaal:
Open bas 16 v.
Zachtbas 16 v.
Octaafbas 8 v.
Gedekt 8 v.
Koraalbas 4 v.
Nachthoorn 2 v.
Ruispijp 3 koren
Bazuin 16 v.
Trompet 8 v.
Tremulant
op zwelwerk en positief
Koppelingen:
Hoofdwerk aan pedaal
Zwelwerk aan pedaal
Positief aan pedaal
Zwelwerk aan hoofdwerk
Positief aan hoofdwerk
Positief aan zwelwerk
Weetjes
De oude lengtemaat "voet" wordt in de orgelbouw gebruikt om de hoogte te bepalen van de pijpenreeksen die 'registers' genoemd worden.
Een register 16 voet begint dus met een pijp van 16 voeten of 4,80 meter
De 8 voet geeft de normale toonhoogte.
16 voet gaat een octaaf lager, 4 voet gaat een octaaf hoger
2 voet gaat nog een octaaf hoger.
De aanduiding "koren" beduidt dat elke toets zoveel pijpen doet spreken als vermeld.
De metalen frontpijpen van het Sint-Rochusorgel zijn samengesteld uit een legering van 90/10 tin-lood.
Van uit de kerk gezien bevindt zich het 'Hoofd- en Zwelwerk' met klepdeuren voor expressie, in de orgelkast rechts.
Het volledig 'pedaalwerk' zit in de kast links. Vooraan is het 'Positief' opgesteld in de balustrade.
Het Sint-Rochusorgel beschikt over 2646 orgelpijpen.
Organisten:
1889 - 1906 Jan Van Antwerpen
1906 - 1907 Joseph Vermout
1907 - 1919 Karel Stroobandt
1919 - 1950 Richard Vienne
1950 - 1990 Jerôme Verstraete
1992 - 2014 José Tant
2014 - 2023 Lynn Leterme
Sinds 07/2023: Gelegenheidsorganisten
Leuk om weten:
De Oostenrijks-Hongaarse kroonprins Frans Ferdinand en familie verbleven in de jaren 1911 tot 1913 geregeld voor enkele weken in Blankenberge.
Zeer regelmatig was de kroonprins in de Sint-Rochuskerk te vinden om er -naast de liturgie- ook te luisteren naar de fijne klanken van het Sint-Rochusorgel.
De toenmalige organist, Karel Stroobandt, speelde er voor de kroonprins zijn geliefde Bach-muziek.